همه مشغول نگاه کردن به اون سریالای بی خوده ماهواره بودن ،حسابی افسرده،پریشون حال بودم به خاطر یه جریان بی خود.

 گیتارم رو گرفتم دستم. یکم نوت درس قبل رو زدم و یاد درس جدیدم افتادم که به خاطر مسافرتم به مهاباد هنوز تمرین نکرده بودم

لای پرینترو چندتا کتاب پیداش کردم ،یکم مچاله شده بود .

ولی حوصلشو نداشتم انداختمش کنار.

گوشیمو یکم دستم گرفتم ،برنامه موزیک رو لمس کردم آهنگ "معاشران گره از زلف یار باز کنید..."صدای سیامک چقدر گوش خراش شده بود!

یه پیام امد .اَه این دیگه چی میگه؟اصلا رفاقت سرش نمیشه

دلم می خواست یه چیزی حالمو عوض کنه ،نمی شد نه کتاب نه آهنگ .افسرده شدم.

بلند داد زدم: "  لعنت به این زندگی!

همه با تعجب گفتن:" چی گففففتی؟!!!

 من فقط سکوت کردم .

حقیقت تو دلم به خاطر کار مسخرم خندم گرفته بود. انگاری حالم عوض شد.

انگاری به چیزی که دنبالش میگشتم رسیدم

واقعا گاهی آدم باید بعضی چیزارو فریاد بزنه نه فقط اینکه بگی لعنت به این... ،مثلا گاهی باید فریاد بزنی دوست دارم .

حتی به آدمی که این چیزارو نمی فهمه و براش مهم نیس ولی شما دوسش دارین.

حداقل پیش خودت روسفیدی ،که اگه دنیارو هوس ببره دروغ ببره . باز تو عاشقی .یه مخلوق خدایی هستی و روح

پاک خدای عاشق به تو دمیده .

!!!

(تازگی ها نمی دونم احمق شدم یا بزرگ!)

نظرات شما عزیزان:

فرزانه

ساعت11:24---16 دی 1392

[وب سایت]

مطالبت رو خودت مینویسی اگه آره ایول =
DD
بازم بهم سر بزن

زی زی

ساعت16:40---15 دی 1392

سلام انگاری دیییییییییییییگه برات مهم نستم. کامنتامو هم که تاییدشون نمیکنی برام مطلبم که نمیذاری عاخه چرا عزیزم؟ دوستت دارم دوستت دارم دلم برات تنگ شدهههههههههه((((((((

باران

ساعت14:06---13 دی 1392

[وب سایت]

آدمی را دیدم با سایه ی خود درد و دل می کرد

چه رنجی می کشد او وقتی هوا ابریست

دور از جون به نظر من بزرگ

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: